Een stalker in de zorg?

Al maanden volg ik hem op de voet, die jongeman van 22. Neen, neen, niet als een stalker in het echte leven, maar gewoon heel netjes, in zijn verhalen op LinkedIn. De jongeman in kwestie heet Teun Toebes, en de kans is groot dat jij de laatste maand ook van hem hebt gehoord.

De Nederlandse Teun ging vrijwillig in een woonzorgcentrum wonen, op de gesloten afdeling voor personen met dementie. Een ‘verpleeghuis’ zoals ze dat daar noemen. Hij deed dat “niet alleen om te ervaren hoe de zorg voor mensen met dementie verbeterd kan worden, maar vooral om te laten zien dat wij als maatschappij ons beeld van dementie moeten aanpassen”.

In zijn verhalen op LinkedIn zie je hem met zijn huisgenoten, zowel binnen in hun (t)huis tijdens de wekelijkse borrel, als op pad naar familie, een oude vriendin of de hobbywinkel. Want: “Mensen met dementie zijn gelijkwaardige mensen, dus volwaardige mensen in de maatschappij. Laten wij ze dan ook alsjeblieft zo behandelen.”

Hij is kritisch voor wat hij ziet gebeuren als bewoner in zijn eigen verpleeghuis, maar steeds met respect voor de medewerkers in de zorg. Zijn motto: Anders kijken = Anders doen! “Geen regel of gewoonte zal meer hetzelfde zijn als jij bedenkt dat degene die tegenover je staat geen patiënt is… maar een mens.” #Human forever

Hij schreef een boek over zijn belevenissen en zijn vrienden-medebewoners, “Verpleegthuis”. Dat heb ik met een lach en een traan in één ruk uitgelezen. Ik las het in de eerste plaats omwille van zijn vraag om te zorgen dat mensen met dementie betrokken blijven in de samenleving, om te zorgen dat ze ertoe doen.

Ik heb het boek ook aandachtig gelezen met mijn bril als woonzorgomgevingsdeskundige, hoe belangrijk het is dat de fysieke omgeving zo normaal en huiselijk mogelijk is. En dan stel ik samen met hem al langer in vraag of de deursticker met kasteelpoort (en de 20 andere versies in een lange gang) nu echt dé oplossing zijn. Of de camouflagesticker met de boekenkast, want wat als iemand graag boeken leest? Verder heb ik zelf zeker ook nog bijgeleerd uit zijn kritische vragen en suggesties.

Vandaag ben ik meer dan ooit overtuigd dat ik zorgorganisaties kan helpen met het creëren van een hartelijke én ondersteunende thuis voor ouderen binnen woonzorg. Door onze kennis en ervaring samen te brengen maken we ook van jouw gebouw een plek waar het nóg beter is om te leven.

Neem gerust vrijblijvend contact op om te zien hoe ik jullie kan inspireren en ondersteunen, steeds op maat van jouw organisatie én met bijzondere aandacht voor de noden van de bewoners. Mijn hulp kan beperkt blijven tot een paar uurtjes kennis uitwisselen of ze kan een heel traject van analyse, conceptontwikkeling tot de volledige projectbegeleiding beslaan. Als ik jou mag ontzorgen, kan jij focussen op de bewoners, hun liefsten én je medewerkers.

Ondertussen is Teun alomtegenwoordig: in kranten en magazines, op radio en televisie, als spreker in de zorg en op universiteiten. Ik moest spontaan denken aan het lied van Bram Vermeulen, “De Steen”. Deze zorgvernieuwer heeft zeker ‘een steen verlegd in een rivier op aarde’. Ik leg daar graag mijn extra steentje bij. Jij ook?

Hartelijke groeten en graag tot binnenkort,

Ilse
Ilse De Cauwer – 0475/42.00.64 of ilse.de.cauwer@co-thinking.be – www.co-thinking.be

Hier vind je het boek: VerpleegThuis - De Arbeiderspers
En hier kan je nog eens luisteren naar dat prachtige lied:De Steen - Bram Vermeulen - YouTube

P.S. En wat nu met die sticker van die boekenkast? Eén van mijn klanten heeft er een tafeltje met een paar boeken naast gezet ;-)

 ​